Kanji jest ogromnym zbiorem ideogramów, które miały symbolizować różne przedmioty, zwierzęta itd. Znaki te również oddają wymowę różnych słów.
Kanji zostały sprowadzone do Japonii przez Chiny. Kanji jest więc zapożyczeniem znaków z języka chińskiego, jednak nie odpowiadają dokładnie znakom chińskim, ponieważ występuje między tymi językami duża rozbieżność w ich używaniu.
Katakana jest drugim z dwóch sylabariuszy występujących w języu japońskim.
Znaki katakany powstały, jak znaki hiragany, ze zbioru ideogramów, czyli kanji. Katakana sluży współcześnie głównie do zapisu słów obcego pochodzenia. Ponieważ wiele dziedzin życia, takich jak moda, motoryzacja, media, informatyka itp. jest przesiąkniętych zapożyczeniami (pochodzącymi glównie z języka angielskiego), znajomość katakany jest równie ważna, co znajomość hiragany. Choć sylabariusz ten zawiera ten sam zestaw sylab, które są w hiraganie, oferuje wiele kombinacji znaków dające nowe możliwości. Zadaniem katakany jest bowiem jak najwierniejsze oddanie brzmienia zapożyczonych slów.
Kolejność alfabetyczna znaków katakany to: a, i, u, e, o/ka, ki, ku, ke, ko/sa, shi, su, se, so/ta, chi, tsu, te, to/na, ni, nu, ne, no/ha, hi, fu, he, ho/ma. mi, mu, me, mo/ya, yu, yo/ra, ri, ru, re, ro/wa, (w)o, n.
Hiragana jest jednym z dwóch sylabariuszy występujących w języu japońskim. Sylabariusz oznacza to, że każdy symbol odpowiada jednej sylabie.
Znaki hiragany powstały z ideogramów - ogromnego zbioru symboli zwanym kanji. Początkowo hiragana traktowana była jako sylabariusz kobiecy, ale wpółcześnie służy do zapisu wszelkich japońskich końcówek gramatycznych i rodzimych wyrazów, których nie można zapisać znakami kanji.
W hiraganie występuje 46 symboli: 5 samogłosek, 40 spółgłosek i 1 samogłoski specjalnej.
Kolejność alfabetyczna znaków hiragany to: a, i, u, e, o/ka, ki, ku, ke, ko/sa, shi, su, se, so/ta, chi, tsu, te, to/na, ni, nu, ne, no/ha, hi, fu, he, ho/ma. mi, mu, me, mo/ya, yu, yo/ra, ri, ru, re, ro/wa, (w)o, n.